Moja współpraca z Aleksandrą Posielężną rozpoczęła się  w 2016 roku. Aleksandra Posielężna i Karol Górski uzyskali stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na realizację spektaklu pt. „Jestem z Tobą”, do którego scenariusz sami napisami, a który miałem przyjemność wyreżyserować. Nasza współpraca układała się bardzo dobrze. Premiera spektaklu odbyła się czerwcu 2018 roku w Teatrze Oratorium w Warszawie i spotkała się z bardzo pozytywnym odbiorem. Spektakl cieszy się dużą popularnością, jest grany do dzisiaj zarówno w Warszawie jak i w innych miejscach w Polsce.

Adam Woronowicz

Aleksandrę Posielężną zobaczyłem  Aleksandrę Posielężną zobaczyłem po raz pierwszy w spektaklu dyplomowym studentów wydziału aktorskiego łódzkiej Szkoły Filmowej „Złesny” według scenariusza i w reżyserii Agaty Dudy-Gracz. Agatę znam od dawna, już w trakcie pracy nad tym przedstawieniem opowiadała mi, że spotkała się z wyjątkowo utalentowanym i ofiarnym rocznikiem, a wśród najbardziej zdolnych wymieniła Aleksandrę Posielężną. Rola młodej aktorki również i mnie zapadła w pamięć jako szczególnie sugestywna i wyjątkowo plastyczna. Znać było w niej, że Posielężna jest bardzo czułym instrumentem, zdolnym do błyskawicznej transformacji pod okiem czujnego reżysera. Jej cechą okazała się skłonność do ryzyka i artystyczna odwaga, a także gotowość do całkowitego oddania się roli.

Siła scenicznej obecności oraz typ urody Aleksandry Posielężnej predysponuje ją do przekraczania własnego emploi, poszukiwania wyzwań wbrew warunkom fizycznym, jakimi została obdarzona. Pokazała to w spektaklu „Bal w operze” w reżyserii Darii Anfelli i Lecha Raczaka na deskach łódzkiego Teatru Nowego, pierwszym, w jakim zagrała po ukończeniu Szkoły. Pokazała w tym trudnym chociażby z racji teksty  Tuwima przedstawieniu, że jej atutem jest również praca w zespole, uważność i wyczulenie na partnera, zarówno w dialogu, jak i w sekwencjach pozbawionych słów. Wiem skądinąd, że Posielężna zagrała także w Nowym w farsie „Zajmijmy się seksem”, gdzie wykazała się warsztatową sprawnością i poczuciem humoru. Zetknęła się też z twórczością Tadeusza Różewicza w spektaklu „Wyszedł z domu”. Aktorka była związana z łódzką sceną, po rozstaniu z nią nie ze swej winy, teraz na dobre do Nowego wraca.

Jacek Wakar, krytyk teatralny

Aleksandra Posielężna obroniła pracę magisterską pod moją opieką, w której podjęła problematykę rozumienia osobowości. Podczas tej pracy przeszła z sukcesem drogę artystycznego dojrzewania. Pracę rozpoczęła od zapoznania się z koncepcją sztuki Carla Gustava Junga, która posłużyła za punkt wyjścia pracy. Głównym jednak jej tematem stał się problem osobowości aktorskiej na przykładzie spektaklu Persona/Marylin w reżyserii Krystiana Lupy, który został bardzo dokładnie i w wielu warstwach znaczeniowych przez Olę opisany. Spotkała się także z Krystianem Lupą, z którym przeprowadziła wywiad, zamieszczony w jej pracy. Spotkanie z wybitnym twórcą zmieniło i poszerzyło jej świadomość artystyczną. Aleksandra Posielężna w pracy wykazała się szeroką wiedzą, umiejętnością analizy spektaklu teatralnego oraz zdolnościami dziennikarskimi. Interesuje się wieloma zagadnieniami, które chciałaby zgłębiać i rozwijać.

Elżbieta Baniewicz